Hoe verschilt de school vroeger en nu?
Er zijn veel facetten veranderd. Bijzonder opvallend zijn de integratie van moderne media, kleinere klassen en een grotere betrokkenheid van de leerlingen bij het ontwerp van de lessen.
Hoe lang bestaan scholen al?
Op grond van archeologische vondsten wordt aangenomen dat schoolachtig onderwijs al bestond in het 3e of 4e millennium voor Christus.
Waren er vroeger dezelfde vakken als nu ?
Sommige vakken, zoals Duits, wiskunde en wetenschapsonderwijs, hebben al een lange geschiedenis. Veel van de vakken die tegenwoordig mogelijk zijn, moesten kinderen echter ontberen.
De school is een moderne plaats die voortdurend aan verandering onderhevig is. Maar hoe zit het met een vergelijking tussen school vroeger en nu? Zijn er dingen die beter waren of hebben de moderne media alles gemakkelijker gemaakt?
In ons artikel nemen we een kijkje in het verleden en trekken we een vergelijking tussen school vroeger en nu.
[button]Verder lezen over het onderwerp school vroeger vs vandaag[/button]
Inhoudsopgave
1. de school heeft een lange traditie
Lezen, schrijven en rekenen behoren tot de basisdingen die kinderen al in de eerste klas van de basisschool leren. Dit is echter niet pas sinds gisteren het geval, maar al duizenden jaren.
Ook al zijn verslagen uit het verleden niet altijd helemaal duidelijk, veel archeologische vondsten wijzen erop dat de eerste scholen al in het vierde millennium voor Christus bestonden.
Meestal waren scholen echter voorbehouden aan de hogere klassen en niet toegankelijk voor het gewone volk.
Vooral in de Middeleeuwen ontstonden er steeds meer kloosterscholen, zodat het onderwijs voornamelijk in handen was van de geestelijkheid.
Het moderne schoolsysteem, waarvan ook de armere klassen profiteerden, is relatief jong en werd aanvankelijk nogal afgewezen. Kinderen werden immers gemist als arbeiders op het land en voor huishoudelijke taken als ze naar school gingen.
De leerplicht bestaat pas 100 jaar. Het werd in 1919 opgenomen in de grondwet van Weimar, zodat onderwijs geleidelijk universeel werd voor alle mensen.
In tegenstelling tot nu, gingen kinderen over het algemeen acht jaar naar de basisschool.
2. verschillen van school vroeger en nu – meer leerlingen en minder vrijheid
Wie in het begin van de 20e eeuw naar school ging, had bij lange na niet de status die een leerling tegenwoordig krijgt. Grote klassen van 40, 50 of soms zelfs 60 leerlingen waren niet ongewoon.
Tegenwoordig bestaan klassen meestal uit 20 tot 25 leerlingen en slechts in uitzonderlijke gevallen uit 30.
De aanzienlijk kleinere klassen bieden automatisch veel meer mogelijkheden om een les te geven. Uit een vergelijking met het onderwijs van 100 jaar geleden blijkt dat de leraren alleen frontaal lesgaven en er geen ruimte was om kinderen individueel te helpen.
Bovendien kregen jongens en meisjes vaak apart les. Afhankelijk van de locatie van de school waren er wel klassen tussen klassen omdat er gewoonweg te weinig leerkrachten beschikbaar waren.
De verschillen die de school 100 jaar geleden onderscheidden zijn in het kort te zien in deze YouTube-video:
2.1 Strikte regels en stijve omgangsvormen
Kinderen krijgen tegenwoordig op de basisschool vaak veel tijd om tot rust te komen. Vroeger was het onmiddellijk stil als de leerkracht de klas binnenkwam.
De leerkracht werd begroet en de les kon beginnen.
Als een kind zich niet aan de voorgeschreven procedure hield, dreigden drastische straffen. Ook al denkt niemand er serieus over om weer stokslagen in te voeren of in de hoek van de klas te gaan staan, er was in ieder geval één “voordeel”: er heerste rust en orde . Helaas kwam dit echter alleen voort uit angst en niet uit beleefd respect voor de leraar.
Als een kind vroeger thuis aan de onderwijzer vertelde dat het geslagen was of in de hoek moest staan, stelden de ouders de beslissing van de onderwijzer meestal niet ter discussie. In veel gevallen volgde een andere straf.
2.2 Het materiaal – kinderen moesten het met weinig doen
Leerlingen die aan het begin van de 20e eeuw naar school gingen, hadden het veel moeilijker. Naast een lange en vaak moeizame reis naar school, die één, twee of drie uur kon duren, moesten de kinderen het doen met de eenvoudigste materialen.
In plaats van moderne schriften of zelfs tabletten was er een leiplank die gebruikt kon worden voor schrijfoefeningen. Schriften voor het schrijven van teksten waren nog te duur.
Leraren moesten het ook doen met relatief weinig leermiddelen om de lessen te organiseren. Er waren slechts enkele boeken, die meestal eigendom waren van de school.
Leerlingen leenden ze slechts tijdelijk.
Dat veranderde pas in de jaren vijftig en zestig. Natuurlijk moesten we het nog een hele tijd zonder de hulp van computers doen. Een overheadprojector was iets bijzonders. Er waren geen rekenmachines in de wiskundelessen, maar de rekenliniaal, die ook nu nog op de lagere school wordt gebruikt.
2.3 Het verloop van de lessen op school vroeger en nu
Het celibaat van vrouwelijke leerkrachten:
Heel bewust spreken we in deze tekst vaak over de mannelijke vorm, omdat vrouwelijke leerkrachten vroeger weinig voorkwamen. Van 1880 tot 1919 bestond er ook een lerarencelibaat, waardoor alleen ongehuwde vrouwen les mochten geven aan een school, zodat nog minder vrouwen het beroep aannamen.
Het welkom van de leraar werd vaak gevolgd door een lange lezing die de leerlingen zwijgend moesten volgen. Bovendien moesten vragen van de leraar direct en ongecompliceerd beantwoord worden.
De ruimte voor antwoorden was uiterst beperkt.
Ook al kregen kinderen in het begin van de 20e eeuw les in wiskunde, Duits en wetenschappen, de onderwijsmethoden zijn niet meer te vergelijken met vandaag.
Bovendien speelden artistieke aspecten als muziek of schilderkunst geen rol. Sport bestond weliswaar al als vak, maar had aanvankelijk een andere, vooral militaire, status. Een directe vergelijking leert dat kinderen aan het begin van de 20e eeuw nog moesten leren marcheren.
Pas na de Tweede Wereldoorlog werd de lichamelijke opvoeding steeds meer vergeleken met die van nu.
De nadruk lag echter vooral op het competitieve karakter, dat tegenwoordig in veel spellen op school minder aanwezig is. In plaats daarvan gaat het vaak om teamwerk en het bereiken van individuele doelen.
Tip: Het is de moeite waard om een les te geven over school vroeger en nu, om kinderen te laten zien hoeveel geluk ze hebben om in deze tijd naar school te gaan. Materiaal voor zo’n les vindt u hier.
3. verdere literatuur over het thema school vroeger en nu
No products found.
No products found.
No products found.
